Memur Emeklisinin Sessiz Çığlığı: Görmezden Gelinen Bir Nesil

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Türkiye’de milyonlarca memur emeklisi, hayat pahalılığının ve ekonomik adaletsizliğin tam ortasında, sessiz ama derin bir çığlık atıyor. Yıllarca kamu hizmetinde bulunmuş, devletin yükünü omuzlamış bu insanlar, bugün geçim sıkıntısıyla boğuşuyor. Aldıkları maaşlar, artan enflasyon ve yaşam maliyetleri karşısında eridikçe, geçinmek değil; hayatta kalmak için mücadele veriyorlar.

Ay Sonunu Getirmek Hayal Oldu
Memur emeklileri için artık ay sonunu getirmek lüks haline geldi. Temel gıda, kira, sağlık ve enerji gibi zorunlu harcamalar maaşları fazlasıyla aşarken, birçok emekli borçla yaşıyor. Bugün bazı memur emeklilerinin maaşı, asgari ücretin dahi altına düşmüş durumda. Oysa bu insanlar, yıllar boyunca kamu düzenine omuz vermiş, ülkenin geleceğine hizmet etmiş bireyler.

Zam Beklentisi Umuda Dönüşmüyor
Temmuz ayı yaklaşırken kamuoyunun en çok merak ettiği konulardan biri, emekli maaşlarına yapılacak zam oranı. Ancak bu konuda hâlâ net bir adım atılmış değil. İktidarın sessizliği, muhalefetin söylemleriyle dengelenmeye çalışılsa da emeklilerin yaşadığı sorunlara somut bir çözüm getirilmiş değil. Muhalefetin miting meydanlarında sıkça dile getirdiği “emekliye refah” vaatleri, henüz sokakta karşılık bulabilmiş değil.

Tatil Hayal, Sebze Almak Lüks Oldu
Memur emeklileri için artık bir tatil planı yapmak bir yana, pazardan uygun fiyatlı sebze-meyve almak bile zor. Eskiden memleket ziyaretleriyle, sosyal etkinliklerle geçirebildikleri günler, şimdi yerini evden çıkmaya bile çekinilen bir hayata bıraktı. Emekliler, yalnızca ekonomik olarak değil, psikolojik ve sosyal olarak da kuşatılmış durumda.

Sosyal Devlet Nerede?
Bir sosyal devletin temel görevi, bireyin onurlu ve insanca bir yaşam sürmesini sağlamaktır. Ancak bugün Türkiye’deki memur emeklileri, bırakın onurlu yaşamı, temel ihtiyaçlarını karşılamakta bile zorlanıyor. Adil bir gelir dağılımı ve gerçekçi maaş düzenlemeleri olmadan sosyal adalet yalnızca kâğıt üstünde kalır.

Emekli Dernekleri Etkisiz, Siyasi Güven Azalıyor
Emeklilerin örgütlü gücü olması beklenen emekli dernekleri ise ne yazık ki etkisiz ve pasif kalıyor. Bu durum, emeklilerin sorunlarını kamuoyuna taşıma gücünü de zayıflatıyor. Seçim zamanlarında hatırlanan ama sonrasında unutulan memur emeklileri, artık hangi siyasi partiye güveneceğini bilemez hale gelmiş durumda.

Bu Çığlık Duyulmazsa, Sosyal Adalet Daha Da Yaralanacak
Bugün Türkiye’nin dört bir yanında memur emeklileri yalnızca geçim değil, aynı zamanda “değer görme” mücadelesi veriyor. Ekonomik darboğazın yanı sıra, görmezden gelinmek, yok sayılmak en büyük acı haline geldi. Bu sessiz çığlık duyulmadığı sürece sadece emekliler değil, Türkiye’de sosyal adalet anlayışı da ciddi bir yara alacak.

Atilla GÜNEY