ADAB VE NEZAKETİN ANLAMI
İnsan en güzel şekilde yaratıldığı için en güzel değerlere sahiptir.
Ancak yaptığı ve yaşadığı hayat akışında, ahsen-i takvim üzerine çıkabildiği gibi esfel-i safiline de düşebilmektedir.
İslâm; hayatın başlangıcından sonuna kadar,hayatın ne şekilde yaşanacağını, davranışların nasıl olacağını, iç ve dış dünyamızın ne şekilde bir yapıya kavuşturulacağını tespit etmiştir.
Bunun için;
Yaratan Allah’ın adıyla başlanan işlerimizde nezaketin adabı çoktur.
1- Selam verme adabı
2- Konuşma adabı
3- Eve giriş adabı
4- Yemek yeme adabı
5- Suyu içme adabı
6- Tuvalet adabı
7- Yatma adabı
8- Göz Kulak terbiyesi adabı
9- Toplantı adabı
10- Komşulara davranış adabı
11- Ziyaret adabı
12- Misafir adabı v.b.
Saymakla bitmez nezaket kuralları ve adabı.
Maddeten ve mânen sağlıklı bir fert, sağlıklı bir aile ve sağlıklı bir toplumun yolu İslâm’ın emrettiği hayat tarzını yaşamak ile mümkün olabilecektir.
Bu adapların açıklanasına sayfalar yetmez.
Ama topluma bakıyoruz.Bu değerlerimizin çoğunu kaybetmişiz.Madde ile ile birbirimizi boğar hale gelmişiz.
Nezaketin yerini vahşileşen hırsımızla,bencilleşen davranışlarımız almıştır.
Manayı bırakıp maddeye esir olmuşuz.
Biri makam sahibi olmuşsa,gurur ve kibri tavan yapmış,havalara girip nezaketi unutmuşlarsa rastlıyoruz.
Biri mal mülk edinmiş ve zengin olmuşsa,fakiri ezer hale gelmiştir.
Bu da Allah korkusunun yitirildiği ve iman zafiyetinin olduğu anlamına gelir.
Ahlâk, terbiye ve nezâket kuralları,
İslâm’ın güzel saydığı söz ve davranışlardır.
Edeb’in çoğulu âdâb’tır.
En güzel ve hiçbir zaman eskimeyecek olan edeb ve ahlâk, Kur’an’da öğretilen ve Hz. Peygamber (s.a.s.)’in sünneti ile tatbik edilip yaşanan âdâbtır.
Ebu Hüreyre’den rivâyet edilen başka bir hadis şöyledir:
“Kendinizden aşağı olana bakın. Sizden daha üstün olana bakmayın. Çünkü bu türlü hareket Allah’ın size olan nimetini küçümsememeniz için daha uygundur.”
Ahlak,Edep,Nezaket kuralları insanları birbirine bağlayan,
sevgi ve saygıları pekiştiren hallerdir.Kavgayı ortadan kaldırır.
İnsanlık değerlerini yükseltir.
Hangi makamda olursan ol,
ama nezaket kurallarını asla ihmal etme.
Ne kadar zengin olursan ol, maddi varlığınla yoksulu ezme.
Ne kadar güçlü olursan ol, güçsüze asla vurma.
Yani demek istiyorum ki ;
insanî ve İslâmî değerlerden asla vazgeçme !
Kalın sağlıcakla….
İNSAN OLMAK !
İnsanları diğer varlıklardan ayıran özellik akıl nimetidir.
Akıl sayesinde üretir ve değer alır.
Diğer yaratılan varlıklar ise ona hizmetkar olur.
Onun için toplumda her ne aykırılık görülürse
“İNSAN OL KARDEŞİM”
Hitabına uğrar.
Ahsen-i Takvim üzerine yaratılan ve dünya imtihanına tabi tutulan insan, yaptığı kötülük ve isyanlar nedeniyle elmastan kömüre dönebilir. Cennetini cehenneme çevirebilir.
İYİLİK TE KÖTÜLÜK TE
AYNI PAZARDADIR.
Ayet-i Kerimede;
“Kim doğru yolu seçerse, kendisi için seçmiş olur;
Kim de doğru yoldan saparsa, kendi aleyhine sapmış olur. Hiçbir kimse başkasının günah yükünü taşımaz.
Biz peygamber göndermediğimiz hiçbir halkı cezalandırmayız.”
(İsra, 17/15)
Son zamanlarda yeni nesilin ahlaki yapısı çökertilmiş vaziyette.
Anne ve Babalar görevlerini yapmadıkları gibi, özgürlük adına serbest bırakmışlardır.
Eğitimciler ile Devlet de ihmal içindedir.
Saygı kalmamış, kabalığa dönmüştür.
Ellerindeki internetli telefonlarla her türlüsünü izleyebilir haldeler.
Sokakta iç çamaşırlarıyla gezenleri görmekteyiz maalesef.
Tasarımcılar, sanki bir yerden emir almış gibi, giysilerini çıplaklık üzerine hazırlayıp piyasaya sunuyorlar.
Kadının iffeti ve ziyneti örtüsüdür.
Değerini teşhircilikten değil, Annelik vasfından ve şefkatinden alır. Aklı ile tartılır.
Ayrıca;
Okuma ve yazma alışkanlığı tükenmeye başlamıştır.
Her şeyi hazır bulmak ve istemek arzusu vardır.
BİR NESİLİ BÖYLECE KAYBEDİYORUZ GALİBA.
Vakit çok geçmeden ,
Çocuklarımıza dinini ve ahlakını,
Batan sevgisi ile saygıyı insanlık değerleriyle anlatıp işleyelim.
Ağaç yaşken eğilir atasözü bilinciyle, küçüklüğüne bakmadan hamura şekil verelim.
İyi bir toplum iyi bir aileden geçer. Sevgi ile şefkat tohumlarını doğru yolda kullanalım.
Ölümlü bir hayatın, ölümlü bir dünyanın saadeti değerini bilen bir insan olmaktan geçer.
O’da Allah’a teslim olmak ve emrini dinlemekle olur.
– Yerküresini sarsıntıdan koruyan, zeminin kalbinden çıkan dağlar ve dağların volkanik teneffüsleri olduğu gibi, insanın psikolojik zeminini sarsmaktan koruyan da onun kalbinin zemininden çıkan,
Ruh ve akıl bacasından nefes almasına imkân veren,
“Her şeyin anahtarı yanında, her şeyin dizgini elinde”,
Sonsuz ilim, kudret ve adalet sahibi olan Allah’a iman etmektir.
Bedîüzzaman Hazretlerinin
“İMAN İNSANI İNSAN EDER,
BELKİ DE İNSANI SULTAN EDER” ifadesi, çok manidardır.
Ahlakını, inancını, sevgi ve saygısını ancak bu şekilde güzelleştirir.
Toplumun refah ve saadeti için, her birey gayret etmelidir.
Çocuklarımıza, gençlerimize iyiliği ve güzelliği anlatmaktan çekinmeyelim.
Bana ne hastalığı ile,
Umursamaz olursak
Birlikte zarar görürüz.
Bir toplumun ahlakı çökerse, ifsat başlar ve
İnancını kaybeden insanlık kayba uğrar.
Hayvanlaşır değerler.
Yaşlılara hürmet azalır, çocuklar haylazlığa başlar. Kuvvetliler zulmederler.
SAADET KAYBOLUR.
İnsanı kötülüğe götüren nefis ve şeytan aldatıyorlar.
Aldattıktan sonra oyun oynar gibi insanı kullanıyorlar.
İnsanlık değerleri kaybolunca, mutsuzluk,
Tatminsizlik baş göstermeye başlar. Huzursuzluk ve kavga ile saadetler kaybedilir.
Şu ölümlü dünyada;
“Ey insan! Düşün !
Sen ister istemez öleceksin.”
Rabbim hidayetiyle güzel yaşamayı ve saadetimizi korumayı,
Evlatlarımızı güzel yetiştirmeyi hepimize nasip eylesin. AMİN.
DOST ACI SÖYLER
Dost demek ;
kardeş demektir,vefa demektir,karşılıksız sevgi ile yoğrulmaktır.
Her insanın acı ve tatlı günleri vardır.
Bazen üzülür,bazen de sevinir.
İşte dost bu zamanda kendini belli eder.
Üzüldüğünde yanında durur,acılarını paylaşır.Samimiyetini gösterir.
Sevindiğinde ise,onunla coşar.
DOST ACI SÖYLER diye ata sözünü nede güzel açıklar ŞEMSİ TEBRİZİ.
“Dost acı söyler ama söylerken bile acıtmadan söyler.”
İşte bu açıdan gerçek dostları bulmak zor olmuştur.
İmam Gazalî’nin bildirdiğine göre,
“Dost istersen Allah yeter… Yârân istersen Kur’an yeter… Nasihat istersen ölüm yeter…” manasına gelen sözler, Fudeyl b. İyaz’a aittir. (bk. İhya, 2/222)
Hani insan zaman zaman yalnızlaşıp kederlenir ya,işte o zaman asıl bir dosta ihtiyaç duyar.Anlayışla dinleneceği yaraya merhem olacağı can dostu arar.Sevgi ile bakan ve şefkatle sarılan dostlara.
Gerçek dostluklar aranmalıdır.
Ebu Hureyre Radıyallahu anh anlatıyor:
“Resulullah aleyhisselatu vesselam buyurdular ki:
“Kişi dostunun dini üzeredir. Öyleyse her biriniz, kiminle dostluk kuracağına dikkat etsin.” (Ebu Davud, Edeb, 19, Tirmizi, Zühd, 45)
Hayat kısa ve ömür hızla akıp gidiyor.
Mutlu ve huzurlu bir yaşam için sadece madde kafi değildir.Çünkü sahte dostluklar çoğalır.
Maneviyat ile duygularına sahip olmak gerekir.
İkisi bir arada olursa güzel olur.
Resulullah (asm) şöyle buyurmuştur: “Kişi sevdiği ile beraberdir.”
Başka bir hadisi şerifte de Peygember Efendimiz (asm) şöyle buyurmuştur:
“İyi arkadaşla kötü arkadaşın misali, misk taşıyanla körük çeken insanlar gibidir.
Misk sahibi ya sana kokusundan verir veya sen ondan satın alırsın.
Körük çekene gelince ya elbiseni yakar yahut da sen onun pis kokusunu alırsın.”[Buhârî, Büyû 38; Zebâih 31; Müslim, Birr 146, (2628)]
İyi ve kötü arkadaş ile dostu seçmek insanın elinde.
Kimin kötü koku saçtığına,
kimin iyilik meleği olduğuna karar vermek için,davranışlarına bakmak kafi.
Dostluğunu,düşmanlığını belli eder.
Zaman en iyi müfessir,
yani açıklayıcıdır.
CAN VERİR İNSAN DOSTA.
DOST OLMAZSA EĞER,
BEDEN RUH İLE HASTA.
Hüzün, insanın maddî veya manevî kayıp ve eksiklerinden duyduğu üzüntüdür.
Sevinç ve ferah kelimelerinin karşıtı olarak gösterilir.
Dostlar ise,hüzünleri giderip azaltan,sevinçleri arttırandır.
NE MUTLU GERÇEK DOSTLUKLARI YAŞAYANLARA…
Arkadaşlıklar ve dostluklar sevilen insanlar arasından seçilir.
Arada kuvvetli bağlar vardır.
Çıkara dayanan ilişkilerin devamı yoktur.
Bir Müslüman Dost edinirken, dikkat etmesi gereken hususlar vardır.
Ayet-i Kerimede;
“Müminler müminleri bırakıp da kâfirleri dost edinmesin.
Kim bunu yaparsa artık Allah’la olan bağını koparmış demektir. Ancak onlardan gelebilecek bir tehlikeden korunmanız başkadır.
Allah kendisi hakkında sizi uyarıyor.
Sonunda dönüş Allah’adır.”
(Âl-i imran, 3/28)
Eğer bizler gerçek dostluklar ve arkadaşlıklar edinmek istiyorsak,önce kendimize çeki düzen vermek zorundayız.
O zaman doğrularda buluşuruz.
Dostumuz da olur,samimi arkadaşımız da.
Eğer gerçekten karşılıksız sevmiyorsan,dostluklara engel oluyorsun.
Eğer kızgınlığın varsa,kendinle olan kavgaları bitirmemişsindir.
Eğer çabuk kırılıyorsan,gönül evinin tuğlalarını onarmalısın.
DOST KAZANMAK ZOR AMA KAYBETMEK KOLAY…
Gerçek dostluklara merhaba diyelim.
Sevgi ve sağlıkla kalınız.
02:00
News
