VİCDANIMIZIN SESİNE KULAK VERMELİYİZ

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Akıl ve ilim; Allah’ın insana verdiği en büyük nimettir ve aynı zamanda hayatımızın temel ölçüsü ve kıymet birimdir. Bu yuzden herkes, aklı ve bilgisi nispetinde kendine ve başkalarına karşı görevli ve sorumludurlar.
Kaldı ki Cenab-i Allah, hiç kimseye, kaldıramıyacağı ağırlıkta sorumluluk yüklememiştir. Onun içindir ki, “İslâm, akıl ve mantık dinidir; aklı olmayanın dini de yoktur; bilmemek ayıp değil, ancak sorup öğrenmemek ayıptır” derler.
Allah’u Teâlâ, Kur’an’ı Kerim’de:
“Başınıza gelen herhangi bir olay ve musibet, kendi ellerinizle işledikleriniz yüzündendir. Buna rağmen Allah, çoğunu affeder.” buyurmaktadır. (Şura,30).
Burada, Cenab-i Allah; bilgi olarak, hayatın iyi ve kötü yönlerini ve yollarını Kur’an’da göstermiş, kılavuz olarak da Peygamberleri görevlendirmiştir.
Buna karşılık, elbette olup bitenlerden sen sorumlu olacaksın ve bunun günahı ve sevabı da elbette sana ait olacaktır.
O nedenle, başına gelen bela ve musibetler, o an için olmasa bile, geçmişte kazandığınız günah ve sevaplar
karşılığında gerçekleşmektedir.
Cenab-i Allah, bunun sebebini şöyle açıklamaktadır:
“Kim zerre miktarı bir iyilik veya bir kötülük yaparsa, mutlaka onun karşılığını görecektir.” (Zilzal,7-8)
Buna rağmen yine de Yüce Allah, ilahi merhametini göstererek, küçük hata ve kusurlarımızı affetmektedir. (Önceden yapılan iyilik, hayır ve sadakalar, küçük günahlarımızın affına sebep olmakta ve birçok kaza ve belayı da savmaktadır.)
Ayrıca ,”Allah’ın izni olmadan hiçbir bela ve musibet de isabet etmez; kim Allah’a samimiyetle inanır ve bağlanırsa, Allah onun gönlünü İslam’a açar ve istikametini düzeltir.” (Tegabun,11).
İşte bu ve benzeri olaylar karşısında, Cenab-i Allah’ın ikaz ve uyarı sinyalleri vicdanımızda kök salmakta ve bize “Uyarı ve dikkat” işaretleri olarak yansımaktadır.
Bu ses, ya sevinç ve huzur ya da pişmanlık ve üzüntü şeklinde tezahür eder. Birincide mutluluk, ikincide ise pişmanlık vardır. Pişmanlıktan sonra yapılan itiraf, tövbe ve istigfarlar, adaletin tecellisine ve Cenab-i Allah’ın affına sebep olmaktadir.Yoksa vicdan azabından kurtulmamız mümkün değildir.
SONUÇTA; Vicdan sahibi olmak, “Allah’tan korkmak ve kuldan utanmaktır.”

“Hak şerleri hayreyler,
Sanma ki gayreyler,
Arif anı seyreyler;
Görelim Mevla neyler,
Neylerse güzel eyler…”

Mehmet Köse